Όπως διαβάζω στο site τής (ελληνικής) Granny Records οι Pitch είναι ένα κουαρτέτο, με έδρα το Βερολίνο, που υφίσταται από το 2009. Μέλη των Pitch είναι οι Boris Baltschun ηλεκτρικό pump όργανο, computer, Koen Nutters κοντραμπάσο, Morten J. Olsen βιμπράφωνο, cassette delay (γνωστός μουσικός και από άλλα προχωρημένα projects – «χτύπαει» όποιος θέλει το όνομά του στο search του δισκορυχείου) και Michael Thieke κλαρινέτο, με το “The Pitch” να αποτελεί την πιο πρόσφατη δουλειά τους. Το γκρουπ, βάσει των στοιχείων του discogs, έχει κυκλοφορήσει έως σήμερα τρία LP, ένα flexi 7ιντσο, μια κασέτα και μια διπλή κασέτα, ενώ κασέτα είναι και το παρόν ηχογράφημα «κομμένο» από την Granny σε 120 αντίτυπα.
![ajazz%2Bpitch.jpg]()
![ajazz%2Balphasigma.jpg]()
Στην πρώτη πλευρά καταγράφεται το σχεδόν 20λεπτο “Molecular motion”. Η σύνθεση δεν έχει ιδιαίτερες αλλαγές και εκπλήξεις στο χρονικό της διάβα. Πρόκειται για ένα σύστημα ήχων, όχι εντελώς ακαθόριστων πάντως, αλλά minimal λογικής οπωσδήποτε, από το οποίο (σύστημα) δεν αποκλείονται και κάποιοι «λογικοί» βόμβοι, έτσι όπως το πράγμα εξελίσσεται στο χρόνο με ελαφρώς και κατά τόπους αυξανόμενη ένταση. Το μανιπουλάρισμα που συμβαίνει μετατρέπει τα παραγόμενα ηχοχρώματα σε μιαν «αλοιφή», ακόμη και space αισθητικής, με την αργή και ανεπαίσθητη εξέλιξη πάντα να κυριαρχεί (μιαν εξέλιξη που δεν αποκλείει στην πορεία και κάποια ελαφρά «γεμίσματα» από το βιμπράφωνο κ.λπ.).
Ο τίτλος του κομματιού τής δεύτερης πλευράς είναι “Pillars” και… παρότι τα κύρια χαρακτηριστικά τής μουσικής των Pitch (όπως τα περιγράψαμε παραπάνω) είναι βασικά τα ίδια, εντούτοις το ακρόαμα είναι διαφορετικό.
Από την αρχή σχεδόν εγκαταλείπεται η αργή μονοτονία, καθώς τούτη «κόβεται» από ακόμη πιο πολλά breaks και περισσότερες μικρο-επεμβάσεις πάνω στο βασικό «χαλί» (που είναι αδιαπέραστο και ρέει με λίγες τονικές αλλαγές στο background). Το κομμάτι κυλάει με τελετουργική άνεση, διατηρώντας θα λέγαμε αναλλοίωτα τα κοσμικά χαρακτηριστικά του.
Οι #alphasigma είναι μια μικρή ομάδα που αποτελείται βασικά από τους Σπύρο Χαρμάνη και Λάμπρο Ζαφειρόπουλο (γνωστοί μουσικοί από το Βόλο, στοιχεία για τους οποίους μπορείτε να βρείτε ψάχνοντας και στο δισκορυχείον), όπως και από την Εύα Ματσίγκου εν προκειμένω, που χειρίζεται θερεμίνη.
Το “music for your shitty laptop speakers”[Hxoi kato apo to spiti, 2018], που είναι η παρθενική κυκλοφορία τους σε δισκέτα 3,9 ιντσών(!), αλλά υπάρχει και σε digital μορφή (ευτυχώς), είναι μια σύνθεση δωδεκάμισι λεπτών, που θα την χαρακτήριζες αμέσως-αμέσως ως… πειραματική ηλεκτρονική, με διάφορα field στοιχεία και γενικότερα abstract. Και μάλιστα είναι πολύ ενδιαφέρουσα ως πειραματική ηλεκτρονική, με σωστή ανάπτυξη, σωστή κατανομή των διαφόρων peaks(που μπορεί να ξεκινούν από το σκληρό industrial και να φτάνουν μέχρι και στην old school electronic) και πάντα με δημιουργική χρήση των διαφόρων «έτοιμων» εγγραφών. Αξίζει.
320 kbps | 214 MB | 
320 kbps | 604 MB | 
![Ducktails - St. Catherine (2015) [Hi-Res]](http://lossless-galaxy.ru/uploads/posts/2018-04/thumbs/1524058264_01.jpg "Ducktails - St. Catherine (2015) [Hi-Res]")
