Για τον σαξοφωνίστα
Θοδωρή Ρέλλο δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, καθότι είναι γνωστή σε παλαιότερους και νεότερους η πολυετής πορεία του σ’ αυτό το χώρο, τον οποίον αποκαλούμε έτσι γενικώς… ελληνική τζαζ – βασικά με τους
Mode Plagal, αλλά και με πλήθος άλλων σχηματισμών και συνεργασιών. Το ίδιο, αναλογικώς, ισχύει και για τον νεαρότερο κιθαρίστα
Γιάννη Αναστασάκη, γνωστός και αυτός τα τελευταία χρόνια από ποικίλα
projects(
Elektronik Meditation,
LYD Quartet,
Phileas Frogg,
Intravenus κ.λπ.), ορισμένα εκ των οποίων σχετίζονται με το
rock, ενώ κάποια άλλα με την
jazz. Εντελώς συνοπτικώς θα λέγαμε πως τους δύο μουσικούς τους ενώνει το ενδιαφέρον τους για τον αυτοσχεδιασμό και ιδίως για τον ηλεκτρικό αυτοσχεδιασμό, εντός του οποίου παρεισφρέουν και εφφέ, ηλεκτρονικά κ.λπ. Αποτέλεσμα της συνεργασίας των Ρέλλου και Αναστασάκη σε διάφορα πάλκα, την τελευταία πενταετία, είναι και το παρόν
private LP, που έχει τίτλο
“HorseloverFat”, και που αποτελεί ένα… ηχητικό αφιέρωμα στον αμερικανό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Philip Κ. Dick – εξάλλου
Horselover Fat είναι το
alter egoτού συγγραφέα στο βιβλίο του
VALIS(1981). Όμως και πέραν τούτου ο Φίλιππος, δηλαδή ο
Philip, είναι ο «φίλος των αλόγων» ήτοι ο…
horselover, ενώ
dick στα γερμανικά σημαίνει «παχύς», δηλαδή…
fat. Στο “
HorseloverFat” λοιπόν ο Θοδωρής Ρέλλος ακούγεται σε βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο, φωνή, ενώ ο Γιάννης Αναστασάκης σε ηλεκτρική & κλασική κιθάρα, εφφέ,
live-
sampling και αναλογικό
synth bass. Το άλμπουμ, που είναι τυπωμένο σε βαρύ άσπρο βινύλιο, έχοντας και
innersleeveμε στοιχεία κ.λπ., περιλαμβάνει δύο
tracks ανά πλευρά.
Aς τ’ ακούσουμε…
Το “Whispers”, που ανοίγει το LP, στηρίζεται σε… ήχους. Τι εννοούμε; Δεν υπάρχει μία σαφής και προκαθορισμένη σύλληψη, αλλά ένα εύπλαστο πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύσσονται η κιθάρα και το βαρύτονο, μα βασικά τα εφφέ και όλος ο υπόλοιπος ηλεκτρονικός εξοπλισμός με μιαν αίσθηση ή μάλλον βεβαιότητα… kraut (early Tangerine Dream ας πούμε). Υπάρχει, λοιπόν, έντονο το cosmic στοιχείο (που εξελίσσεται αισθητικώς μέχρι και τις παρυφές του noise) και φυσικά η σιγουριά, πως τίποτα δεν μπορεί να προσεγγίσει καλύτερα το… επιστημονικώς φανταστικό από τον συγκεκριμένο τύπο αυτοσχεδιασμού.
Η “Ballad” ξεκινά με την κλασική κιθάρα της Βάσως Δημητρίου. Η εισαγωγή, μάλιστα, επέχει και ρόλο «χαλιού», καθώς πάνω της απλώνεται η φωνή τού Θοδωρή Ρέλλου – που γρήγορα, όμως, θα δώσει τη θέση της σε μία ηπίων τόνων, αρχικώς, μελωδική ακολουθία, η οποία ορίζεται από το βαρύτονο. Τα κιθαριστικά γεμίσματα και τα εφφέ που συντρέχουν, δημιουργούν ένα βαρύ και κάπως δυστοπικό progressive rock περιβάλλον.
Στη δεύτερη πλευρά το “Threat” ανοίγει με παίξιμο με τις τάπες (αν δεν πρόκειται για κάποια άλλο εφφέ), πριν αρχίσουν τα electro breaks να παίρνουν κεφάλι, γεμίζοντας συνεχώς το χώρο. Η διάσταση στο “Threat” είναι… φοβική, απειλητική, κάτι που δείχνει την ικανότητα των δύο αυτοσχεδιαστών να οικοδομούν διαφόρων ειδών πλαίσια, τα οποία συνάδουν με το επέκεινα των διηγήσεων του Philip Κ. Dick.
Το άλμπουμ θα ολοκληρωθεί με την “Arachni”, που έχει αφήγηση (Ρέλλος) και που, στο πιο μεγάλο κομμάτι της, αποτελεί version στο “Dido’s lament” του Henry Purcell. Το track έχει οπωσδήποτε progressive διάσταση, με πολύ ωραίες κιθάρες από τον Αναστασάκη και οριστικό κλείσιμο από τον Ρέλλο στο βαρύτονο.
Το “HorseloverFat” είναι ένα πολύ ιδιαίτερο LP (και CD) με γόνιμα στοιχεία improv-rock, που θα ενθουσιάσει.
![Les Big Byrd - Iran Iraq IKEA (2018) [Vinyl]](http://lossless-galaxy.ru/uploads/posts/2018-10/thumbs/1539930807_cover.jpg "Les Big Byrd - Iran Iraq IKEA (2018) [Vinyl]")
320 kbps | 120 MB | 
320 kbps | 112 MB | 
320 kbps | 332 MB | 
320 kbps | 71 MB | 
320 kbps | 139 MB | 
![Theatre Of Tragedy - ['mju:zik] (2000)](http://lossless-galaxy.ru/uploads/posts/2018-10/thumbs/1539945676_00400.jpg "Theatre Of Tragedy - ['mju:zik] (2000)")
