18/5/2017
ΙΟΥΝΙΟΣ ’86
SOUTH OF NO NORTH, THE LESBIANS, THE LAST DRIVE, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΟΜΠΛΕΡ, STAINED VEIL, ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ
![a301.jpg]()
18/5/2017
Τσίπρα άσε τις γραβάτες για τους αστούς και τους συμβιβασμένους, μην... προδώσεις την επανάσταση τώρα στο τέλος.
![a302.jpg]()
(Άμα δε σου δώσουν το χρέος, πάντως, ντύσου σαν το Δόγκανο στην εφορία. Μπορεί να μας λυπηθούν...)
18/5/2017
![a303.jpg]()
Έτσι πάντως σκέπαζε ένας μπάρμπας μου τις σταφίδες, έξω απ’ τον Πύργο, όταν ήταν να πιάσει βροχή το καλοκαίρι…
![a304.jpg]()
ΙΟΥΝΙΟΣ ’86
SOUTH OF NO NORTH, THE LESBIANS, THE LAST DRIVE, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΟΜΠΛΕΡ, STAINED VEIL, ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ
18/5/2017
Τσίπρα άσε τις γραβάτες για τους αστούς και τους συμβιβασμένους, μην... προδώσεις την επανάσταση τώρα στο τέλος.
18/5/2017
17/5/2017
Αν από τα πρώτα δύο άλμπουμ των Skin Alley διάλεγες τα καλύτερα κομμάτια τους κι έφτιαχνες ένα (άλμπουμ), τότε θα μιλάγαμε για ένα συγκλονιστικό LP του βρετανικού progressive rock. Και τώρα όμως… Κι έτσι όπως είναι…
Το “The queen of bad intentions”, από το δεύτερο LP τους “To Pagham And Beyond” [CBS, 1970] το είχα πρωτακούσει στο ραδιόφωνο, στο Στούντιο 13 του Πητ Κωνσταντέα λίγο μετά τα μέσα του ’80 και το αγόρασα (το LP) καμμιά δεκαριά χρόνια αργότερα από τον Αλέκο τον ArtRat (ορίτζιναλ και σε καλή τιμή).
Κομματάρα, και πολύ καλός ο δίσκος γενικά…
Κομματάρα, και πολύ καλός ο δίσκος γενικά…
17/5/2017
Αφού έχουμε κακό δημόσιο (αλήθεια είναι αυτό), γιατί οι Γερμανοί δεν μας βοηθάνε να το κάνουμε σαν το καλό δικό τους, ώστε να μπορέσουμε ν’ αγοράσουμε κι εμείς κάποια στιγμή δικά τους αεροδρόμια; Η απάντηση είναι απλή.
Γιατί πρόκειται για στυγνούς αγιογδύτες, το ενδιαφέρον των οποίων εξαντλείται μόνο στο πώς θ’ αρπάξουν τη δημόσια περιουσία (για άμεσο ίδιον όφελος) και όχι για το πώς θα την κάνουν να δουλεύει.
Και φυσικά έχουν αποδεχτεί το γεγονός πως το ελληνικό δημόσιο είναι πεδίο άσκησης εσωτερικών μαγειρεμάτων και ψευτοπολιτικής, από το οποίο εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό οι εκάστοτε «σταθερές» μνημονιακές κυβερνήσεις, με τις οποίες συντρώγουν.
17/5/2017
Προσπαθώ να καταλάβω 100% πώς το έκανε, αλλά σε κάθε περίπτωση, εκ του αποτελέσματος, τον θαυμάζω!!
>>Τότε οι ηχολήπτες είχαν φαντασία και έκαναν θαύματα. Σ’ αυτό το τραγούδι ο ηχολήπτης του δίσκου ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ δημιούργησε ένα delay. Στην προσπάθειά του να πετύχει μια μαγνητοφωνική μίμηση τρίφωνου κανόνα εγκατέστησε στο control room του Studio 2 της Columbia, εκτός του οκτακάναλου και του stereo master, δύο επιπλέον μαγνητόφωνα. Ένα για να γράφεται η παρέα που είχε τραγουδήσει κι ένα δεύτερο δίπλα στο προηγούμενο, για την ανάγνωση της ταινίας. Το δεύτερο ήταν ένα ειδικό μαγνητόφωνο transfer studer Α80, που το δανείστηκε από κάποιο εργαστήριο transfer, καθώς ήταν ο μοναδικός τύπος μαγνητοφώνου με δύο κεφαλές για τις ανάγκες της χάραξης. Είχε, δηλαδή, κεφαλή προανάγνωσης για το βήμα του τόρνου και την απαραίτητη κεφαλή replay για την ακίδα χάραξης. Για τις ανάγκες της χάραξης προβλέπονταν τρεις διαφορετικές διαδρομές της ταινίας, δηλαδή διαφορά χρόνου μεταξύ των κεφαλών ανάλογα με τις στροφές του δίσκου (33 ή 45). Κατά τη διαδικασία της μίξης με τα pan-pot έστειλε το αρχικό σήμα του οκτακάναλου μαγνητοφώνου αριστερά στη μίξη, το σήμα της πρώτης κεφαλής του μαγνητοφώνου transfer στο κέντρο και το σήμα της δεύτερης κεφαλής δεξιά. Σήμερα όλα γίνονται τόσο απλά με το πάτημα ενός κουμπιού. Τότε όμως όλα ήταν χειροποίητα με έμπνευση και μεράκι.<<
[Σχόλιο από το YouTube]
16/5/2017
>>Κι ας μην μπορούν οι πολλοί άνθρωποι μέσα από την ψυχεδέλεια να παρατηρήσουν ξεκάθαρα τι έφερε αυτή η εποχή, αφού τα ιδανικά και η επαναστατικότητα του «Καλοκαιριού της αγάπης» -και μόνο λόγω της χρονικής απόστασης- χάνεται μέσα σε μια ομίχλη από πληθώρα έγχυσης ή πόσης φαρμάκων και εν γένει ψυχοτρόπων ουσιών.<<
Πλησιάζουν τα 50χρονα από το λεγόμενο «καλοκαίρι της αγάπης» και κάποιοι (protagon.gr) σπρώχνουν για να πιάσουν σειρά. Δεν είναι μόνον οι βλακείες που γράφουν είναι και τα τσάτρα-πάτρα ελληνικά...
16/5/2017
Κάτι ήθελα να γράψω για τον Τσακαλώτο, αλλά είπα να δώσω τόπο στην οργή. Άστο να πάει στο διάολο... Προτιμώ αυτό το τραγούδι του Robert Wyatt...
16/5/2017
Εμένα η Diamanda Galás ποτέ δε μου άρεσε. Και όλα αυτά με τις Λιτανείες των Σατανάδων και τα αίματα τα θεωρούσα, πάντοτε, φαιδρά. Αδιάφορη είναι, δε, και σε σχέση με τον τρόπο που τραγουδάει ρεμπέτικα, Ξαρχάκο, Πλέσσα κ.λπ. Κανονική κατακρεούργηση. Μπορεί να έχει φωνή, αλλά έτσι όπως τη διαστρέφει εμένα δεν μου κάνει. Δεν θα την πω και Demetrio Stratos, ούτε Cathy Berberian.
Εντάξει, σε άλλους αρέσει. Το δέχομαι (φυσικά).
16/5/2017
Οι Beatles, που δοκιμάζουν LSD στις αρχές Απριλίου του ’65, ηχογραφούν στις 13 του ίδιου μήνα το “Help!”, όχι βέβαια κάτω από την επήρεια του LSD, αλλά με νωπή ακόμη την επίδρασή του, αλλά και τα διαβάσματα από Aldous Huxley. Οι στίχοι απότο “Help!” το λένε ξεκάθαρα: “Now I find I’ve changed my mind and opened up the doors” και πιοκάτω “and now my life has changed in oh so many ways / my independence seems to vanish in the haze”…
Το ψυχεδελικό ροκ είναι ακόμη στα σπάργανα, αλλά έχει πια γεννηθεί…
14/5/2017
ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ
Απόψε λέω να γιορτάσω τα 30 χρόνια από την απόκτηση αυτού του άλμπουμ. 1987 πρέπει να ήταν, όταν κύλησε για πρώτη φορά στο πλατώ μου αυτό το αριστούργημα... του 1968.
