Δεν είναι καινούρια μπάντα οι Telestons από τον Πειραιά. Υπάρχουν εδώ και καμμιά δεκαετία, έχοντας ηχογραφήσει και στο παρελθόν, παρότι τώρα βγαίνουν μαζικά προς τα έξω μ’ ένα πλήρες βινύλιο. Ναι, πλήρες, γιατί διαθέτει 18 tracks, ένθετο και δύο inserts. Και πολύ ωραίο εξώφυλλο – αυτή την περίεργη ξυλοκατασκευή φωτογραφημένη κάπου, σε κάποια παραλία του Σαρωνικού υποθέτω.
![ajazz%2Btelestons.jpg]()
Ναι, surfπαίζουν οι Telestonsκαι βασικά twang, την ορχηστρική του εκδοχή εννοώ, και το γεγονός πως είναι επίσης μια πλήρης μπάντα τους παρέχει, και αυτό, ορισμένα επιπρόσθετα ατού. Ποιοι αποτελούν το γκρουπ; Ψευδώνυμα και κανονικά ονόματα είναι όλα ανακατεμένα… African Alex μπάσο, Fotis Mason σαξόφωνο, Georg Pin κιθάρα, Kaptain Fil κιθάρα, Leandros Fratnik ντραμς, Mpampis Los Tromosντραμς, Yorgia Karidiφωνητικά, Chris Dβαρύτονο σαξόφωνο, Kostas Pappousφωνή, ενώ ως βασικό μέλος αναφέρεται και ο «μαστεράς» George Varavas Christoforidis. Δέκα νοματαίοι δηλαδή από τους οποίους μόνον ο Φράτνικ μου λέει κάτι ως όνομα (Los Tre, Dimitris Kakavoulis Quartet, Priamos Morakis Quintet, Afrodyssey Orchestra…).
Οι επιρροές των Telestons είναι επίσης ποικίλες, και πολύ ωραία οριοθετημένες μέσα στα κομμάτια τού “Poseidon Knows” [Ikaros Records, 2017], και αυτό τους δίνει κι άλλα bonus. Εγώ δηλαδή εκτός από τις βασικές surf/twang αναφορές διακρίνω και ελληνικές λαϊκές (κάτι όχι δύσκολο και κάτι όχι απρόβλεπτο – το μισό surf είναι «Μισιρλού» εξάλλου), ακόμη jazz, sixties shake, οπωσδήποτε frat-rock (με τις σαξοφωνιές να δίνουν και να παίρνουν) και βεβαίως garage-punk και r&b.
Με άλλα λόγια όλο το βασικό sixties χορευτικό οπλοστάσιο δηλώνει «παρόν» στο “Poseidon Knows” – ένα άλμπουμ που επιβάλλεται ακόμη και από το εξώφυλλό του, βεβαίως από το οπισθόφυλλο με το παραποιημένο χιλιάρικο (δραχμές) και τον Ποσειδώνα σε πρώτο πλάνο και φυσικά από τους τίτλους των θεμάτων του (“Nihtose horis Ferrari”, “Ekavi’s motorcycle”, “Giagoula surf”, “There is only one God, Poseidon” κ.λπ.), που δεν είναι σκέτοι τίτλοι, αλλά φοβερά και τρομερά instros που αποδίδονται με απλησίαστη ενάργεια.
Με άλλα λόγια όλο το βασικό sixties χορευτικό οπλοστάσιο δηλώνει «παρόν» στο “Poseidon Knows” – ένα άλμπουμ που επιβάλλεται ακόμη και από το εξώφυλλό του, βεβαίως από το οπισθόφυλλο με το παραποιημένο χιλιάρικο (δραχμές) και τον Ποσειδώνα σε πρώτο πλάνο και φυσικά από τους τίτλους των θεμάτων του (“Nihtose horis Ferrari”, “Ekavi’s motorcycle”, “Giagoula surf”, “There is only one God, Poseidon” κ.λπ.), που δεν είναι σκέτοι τίτλοι, αλλά φοβερά και τρομερά instros που αποδίδονται με απλησίαστη ενάργεια.
Αυτή η καθαρότητα και η σαφήνεια στις συνθέσεις των Telestons είναι ό,τι περισσότερο μπορείς να ζητήσεις από ένα σύγχρονο surf σχήμα, και βεβαίως από ένα σύγχρονο surf/rock άλμπουμ, που διαθέτει μόνο γαμάτες συνθέσεις και κυλάει σαν… υδατόπτωση.
